De impactrapportage van de CFO – Klimaatverandering
Het derde artikel van de serie De CFO’s – De CFO’s maatschappelijke jaarrekening is nu uit. Michel Scholte praat over klimaatverandering, CO2-prijzen en de echte prijs van vervuiling.
(Slechts) 90 euro voor een ton CO2
De drie grootste investeerders ter wereld praten over klimaatverandering, maar als het erop aankomt, gebruiken ze hun invloed niet om CO2 uitstoters positief te beïnvloeden om duurzamer te worden.
Op de meeste aandeelhoudersvergaderingen stemmen Blackrock, Statestreet en Vanguard tegen klimaatvriendelijke resoluties. En hoewel er genoeg voorbeelden zijn van beleggers die leiderschap tonen op het gebied van klimaat, gaapt er nog te vaak een kloof tussen wat financiële professionals zeggen en wat ze doen. Wat kunnen financials en in het bijzonder financieel directeuren doen?
83 miljoen doden
Helaas gaat er iets vreselijk mis in bestuurskamers. Want ondanks alle woorden is er geen verbetering in het terugdringen van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Dat is behoorlijk beangstigend en klimaatwetenschappers zijn terecht cynisch. Vooral nu de meest geavanceerde modellen de mogelijke gevolgen zo kristalhelder maken: meer dan 83 miljoen doden als gevolg van de opwarming van de aarde in het jaar 2100.
Een belangrijke reden hiervoor is dat een wereldwijd verplichte CO2-prijs voor veel te weinig sectoren geldt. In veel landen zijn bijvoorbeeld niet alleen havens en luchtvaart uitgesloten van de klimaatovereenkomsten, maar ook voedsel en elektronica. In feite wordt de echte prijs van vervuiling bijna nooit betaald.
De Europese marktprijs voor een ton CO2-uitstoot is maar 90 euro, wat ongveer de helft van de echte kosten is. En de opbrengsten worden niet gebruikt voor een evenredige vermindering van gassen in de atmosfeer. De compensatieregeling van KLM is bijvoorbeeld ook onvoldoende om deklimaatkostenecht op te lossen, nu en in de toekomst.
Daarnaast is er onvoldoende transparantie van bedrijven over hun uitstoot in de hele waardeketen. Shell, bijvoorbeeld, rapporteert over de uitstoot van broeikasgassen door oliewinning, raffinage, transport en verkoop, maar is niet duidelijk over de uitstoot en vermindering van verbranding door hun klanten. De rechtbank heeft onlangs bepaald dat dit onwettig is.
Subsidies voor klimaatschade
Het grootste probleem is echter dat overheden wereldwijd zo’n 4,6 miljard dollar aan subsidies geven voor het gebruik van kolen, gas en olie. Alleen voor Nederland is dit al 17.5 miljard euro. Elke professional – en de CFO in het bijzonder – zou moeten pleiten voor een universele, correcte prijsbepaling van CO2-uitstoot en voor de onmiddellijke afschaffing van alle subsidies en fossiele voordelen. Elke professional en elke CFO zou de reductiedoelstellingen en steun voor aanpassing en mitigatie moeten steunen, waarbij de minder rijken worden ontzien. After all, they have the greatest consequences and least share in the cause.
Klimaatkosten op de balans
Geen enkele CFO zal bezig zijn met het berekenen van kosten als gevolg van klimaatverandering. Wereldwijd moeten verschillende grote uitstoters al miljoenen per jaar betalen voor emissierechten en CO2-belastingen. Of ze krijgen geld als ze onder de emissienorm blijven. Tesla verdiende 150 miljoen dollar en maakte een recordwinst dankzij deverkoop van emissierechten.`
Wat we ons nog te weinig realiseren: de gevolgen van klimaatverandering zijn ook financieel. De recente overstromingen in Duitsland, België en Nederland zijn niet alleen extreem tragisch vanwege het grote aantal slachtoffers, maar kosten bedrijven ook miljarden euros. De ECB voorspelt zelfsduizenden klimaatstoringen in de komende decennia.
Vrijwillige echte prijzen
Wereldwijd is er een groep CEO’s die streeft naar een eerlijke prijs voor CO2-uitstoot. Maar eigenlijk zou elk bedrijf al zoveel mogelijk de echte prijs voor klimaatschade moeten willen betalen. Er zijn verschillende aanbieders van CO2-compensatiediensten, bijvoorbeeld door landschapsherstel en het planten van bomen. Bij de True Price Store in Amsterdam, het café in Breukelen of bij Deloitte kun je de boodschappen betalen via LandLife Company of Fairclimate Fund.
De vraag die financiële professionals zich moeten stellen is: welk model gebruik je om schade en wettelijke risico’s te berekenen? En wat doe je hiermee?
Er zijn veel standaarden beschikbaar.
- Om je voetafdruk in kaart te brengen: het Greenhouse Gas Protocol, de Gold Standard, Protocol for Carbon Accounting for Financials.
- Hoe je het publiceert; Carbon Disclosure Project.
- Hoe je de prijs bepaalt; True Price Standard
- Hoe te integreren in het financiële jaarverslag – GRI, CDSB, hetImpact Weighted Accounts Framework.
- Hoe je doelen stelt; via Science Based Targets.
En tot slot, er is data, meer en meer – voor consumenten en voor bedrijven.
Hoe kies je? De vele frameworks kunnen overweldigend lijken, maar als je erin duikt, zul je zien dat elk framework zijn eigen nut heeft. Daarom: wed niet op een paard. Maar leer paardrijden.
En als je er niet uitkomt, zijn er talloze cursussen overklimaatwetenschap, raamwerkenenhet meten en waarderen van klimaatimpact.
Ik zeg: elke financiële op klimaatcursus!
